طبق روایت، روز - سوم جمادىالثّانى - شهادت سیّدهى زنان عالم، فاطمهى زهرا(سلامالله علیها) است. من از ملت ایران درخواست مىکنم که در آن روز، مغازهها و محل کسبشان را تعطیل کنند و به فاطمهى زهرا(سلامالله علیها) احترام نمایند. به دستگاهها و ادارات دولتى و کارخانجاتى که کارهاى خاصى دارند، چیزى نمىگوییم؛ لیکن کسبه و دکاندارها و بازارها و خیابانها احترام کنند. انشاءالله آن روز را تعطیل کنید تا بتوانیم از برکات فاطمهى زهرا (سلامالله علیها) بهرهمند بشویم.
از برخى تعبیرات دربارهى ائمه (علیهمالسّلام) نباید استفاده کرد؛ اینها سبک است. براى فاطمهى زهرا(سلامالله علیها) - آن موجود قدسى والا، آن انسان برتر و آن معلم بشر - از آن تعبیرى که هر شاعرى - چه شاعر درست و حسابىگوى و چه شاعر هرزهگوى - براى محبوب و معشوق خودش ذکر مىکند، نباید استفاده کرد؛
باید از تعبیرات متناسبى استفاده کرد. اعتقاد من این است که اگر شعراى عزیز ما - همچنان که امروز خوشبختانه، هم سرود دستهجمعى، هم در بعضى از شعرهایى که قبلاً آقایان خواندند، همین معنا انصافاً تأمین شده - لفظ و معنا را براى بیان معرفتى که امروز جامعهى ما نیاز دارد تا از مکتب فاطمهى زهرا (سلامالله علیها) تعلیم بگیرد، به کار گیرند و آن را مداح با صداى خوش و آهنگ مناسبِ با این کار عرضه کند، یکى از بهترین انواع تبلیغ و ترویج صورت گرفته است؛ یعنى همان دعبل و فرزدق و کمیتِ تاریخ در اینجا ظهور و تجلى پیدا کرده است. ارزش، همان ارزش خواهد بود و مىتواند اجرهاى بزرگ الهى را به دنبال خود داشته باشد.