سوالاتی درباره وضو از اهل تسنن

آیه شش سوره مائده :

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فاغْسِلُواْ وُجُوهَکُمْ وَأَیْدِیَکُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُواْ بِرُؤُوسِکُمْ وَأَرْجُلَکُمْ إِلَى الْکَعْبَینِ وَإِن کُنتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُواْ وَإِن کُنتُم مَّرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاء أَحَدٌ مَّنکُم مِّنَ الْغَائِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِّسَاء فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَیَمَّمُواْ صَعِیدًا طَیِّبًا فَامْسَحُواْ بِوُجُوهِکُمْ وَأَیْدِیکُم مِّنْهُ مَا یُرِیدُ اللّهُ لِیَجْعَلَ عَلَیْکُم مِّنْ حَرَجٍ وَلَکِن یُرِیدُ لِیُطَهَّرَکُمْ وَلِیُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ

ترجمه:

اى کسانى که ایمان آورده‏ اید چون به [عزم] نماز برخیزید صورت و دستهایتان را تا آرنج بشویید و سر و پاهاى خودتان را تا برآمدگى پیشین [هر دو پا] مسح کنید و اگر جنب‏ اید خود را پاک کنید [=غسل نمایید] و اگر بیمار یا در سفر بودید یا یکى از شما از قضاى حاجت آمد یا با زنان نزدیکى کرده‏اید و آبى نیافتید پس با خاک پاک تیمم کنید و از آن به صورت و دستهایتان بکشید خدا نمى‏خواهد بر شما تنگ بگیرد لیکن مى‏خواهد شما را پاک و نعمتش را بر شما تمام گرداند باشد که سپاس [او] بدارید

- حال از این آیه درباره ی مسح پا و سر کاملا به یقین باید رسید چون به صراحت ذکر شده است پس چرا اهل تسنن مثلا پای خود را میشورند در حالی که خداوند در این آیه فرموده مسح کنید؟
-در خصوص دست ها این آیه صریح بیان نکرده که دست را از کجا تا کجا بشوریم ، به چه صورت بشوریم ، از کتف تا آرنج؟ از ارنج تا سر انگشت ها ؟ از سر انگشت ها تا آرتج؟ از بالا به پایین؟ از پایین به بالا؟ و . . .؟
لذا برای رفع شبهه بهترین راه حل وضو گرفتن شخص پیغمبر در دوران حیات ایشان میباشد ، ما در آن زمان نبوده ایم اما میتوانیم از احادیث اثبات کنیم.

ما اهل تشیع این حدیث بسیار مستحکم و بدون جای شک را داریم که امام محمد باقر فرمود از پدرم علی بن حسین ایشان از پدرش حسین بن علی ایشان از پدرش علی بن ابی طالب علیهم السلام نقل نمودند که پیغمبر را دیدم که آب را از بالا به پایین و از کمی بالاتر از آرنج تا سر انگشت ها شستند.

حال حدیث شما : سعد بن ابی وقاص یکی از صحابه پیغمبر گفته است که در دوران حیات پیغمبر به چشم خود دیدم پیغمبر آب را از پایین با بالا میریخت.

حال ما سر دوراهی قرار گرفته ایم ، علی راست میگوید یا سعد؟ چرا؟
برای اثبات جوابم در این خصوص ، سوال دیگری میپرسم :

آیا این حدیث را قبول دارید که عبدالله بن عمر بن خطاب نقل نموده که از پدرش عمر شنیده و عمر هم از شخص پیغمبر شنیده که :
من مات و ما یعرف امام زمانه ، مات میتته الجاهلیه
ترجمه : هرکس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است
این را قبول دارید؟
برای ما این حدیث قابل قبول میباشد و مشابه آن را نیز داریم

جواب :
حال خودتان بهتر میدانید که سعد بن ابی وقاص که پدر عمر بن سعد نیز بود ، با حضرت علی علیه السلام بیعت نکرد و در حزب معاویه بود.

این علی همان خلیفه چهارم شما و امام اول ما میباشد.

سعد بن ابی وقاص در دوران خلافت حضرت علی در حزب معاویه بود و در همان زمان هم از دنیا رفت ، حال طبق همین حدیث این شخص به مرگ جاهلیت نمرده؟
شخصی که به مرگ جاهلیت مرده است ، چگونی میتواند راوی حدیثی به این مهمی از شخص پیغمبر باشد؟